Een filmpje. Niet geschikt voor jeugdige kijkers. Niet geschikt voor gevoelige mensen. Eigenlijk is dit filmpje alleen geschikt voor bad mother fuckers.
Let op: Klik alleen op “Lees verder” als je de vorige paragraaf gelezen hebt.
Lees verder
Alex heeft naast zijn normale speelgoed ook twee robots, waarmee hij alleen samen met z’n vader mag spelen. Educatief, dacht ik zo.
Een van de robots is een balanceer artiest (op Kickstarter gevonden), en deze blijft netjes op twee wielen staan. Zelfs een klein tikkie van Alex is geen probleem, en de robot blijft netjes rechtop.
Deze robot is programmeerbaar door hem aan de USB kabel te hangen, en een programma erheen te sturen. Het programma zelf is te maken met een eenvoudige programmeer taal (blocks), maar daar wacht de echte Alex nog een paar jaartjes mee.
Robot Alex II
De tweede robot er eentje gebaseerd op de Raspberry Pi. Deze kan lekker rond rijden. Hij wordt aangestuurd door de computer op zijn rug, en deze is via wifi met de telefoon te besturen.
Alle rij instructies zijn door pappa op de robot al klaargezet als een set aan python programma’s.
Ik denk dat het voor Alex goed is om al vroeg kennis te maken met dit soort zaken. De robots van hem zijn natuurlijk kinderspel, maar ze doen me sterk denken aan de computers van toen ik klein was. Rommelen met geheugenbankjes, harddisken, kabels, floppies, ed. Trage bakbeesten met een zwart-wit scherm, waarbij je alleen een prompt kreeg voorgeschoteld. Internet bestond niet en hoorde nog thuis in de toekomst.
Alex zijn robots zijn vele malen geavanceerder dat mijn oude computers, en voor een fractie van de prijs en ik vermoed dat hij over een flink aantal jaren hierop terug kijkt zoals ik nu terugkijk naar mijn oude pc’s.
Alex zijn moeder was een paar dagen in Barcelona voor een congres en Alex miste zijn moeder flink. Hij wilde wat voor haar maken voor als ze terug kwam, en het resultaat was een prachtig schilderij van de zon, met gras, de hemel, de zee, een bootje, een slak, pappa en een paar A’s (A van Alex)
Nog 20 jaar en dan moeten we er allemaal aan geloven denk ik. Tegen die tijd zal vlees een luxe product zijn, en moeten we alternatieven zoeken. Maar wij lopen onze tijd vooruit, dus hebben we vandaag een lekker menu gemaakt met insecten.
Tortilla met wormpjes.
Ingrediënten: Buffalowormen, ei, aardappel, chorizo
Resultaat: Lekker!
Sprinkhanen met knoflook en garnalen.
Ingrediënten: Sprinkhanen, garnalen, algen, paddenstoelen
Resultaat: Hmmm, een beetje te zout wellicht, en de sprinkhanen hebben een erg vreemde textuur. Dit gerecht vergt nog wat tijd om te wennen.
Gisteren hebben we genoten van onze eigen ster! Vorig jaar moest hij ook optreden en daar was hij toen niet zo blij mee, maar dit jaar vond hij het zelf ook leuk! Uiteraard zijn we apetrots op onze ster.
Af en toe plukken we een paar citroenen en daar maken we dan lekker limonade van.
Laatst hadden we prijs, de koning der citroenen. Een enorme citroen met een omtrek van maar liefst 38 cm en een gewicht van bijna een halve kilo!
Ook op Gran Canaria komt de Sint langs! Vanavond gaan we met zijn allen naar het zuiden, alwaar alle Nederlanders van het eiland zijn uitgenodigd bij hotel Barbacan. We zijn er benieuwd of onze kleine nog wat gaat krijgen. Hij heeft zich in ieder geval het afgelopen jaar goed gedragen, dus dat zit wel goed.
Update: Alex heeft zijn kado in ontvangst genomen, samen was een flinke hoeveelheid snoepgoed. Hij was superblij met de Sint, zeker na zijn aankomst in het hotel met vuurwerk, een ritmische percussieband en natuurlijk de sint in een supermooie cabrio in plaats van zijn witte schimmel.
In Spanje pakken ze het slim aan. Als je de foto van je kind met zijn hele klas wilt, dan wordt je verplicht een flinke fotobundel te kopen. Hierin zitten 20 pasfotos, een calender met foto, een paar kerstkaarten met foto, een sleutelhanger met foto en een paar grote portretfotos.
Gelukkig is Alex fotogeniek.
Vlees wordt steeds schaarser. We zijn met steeds meer mensen en er het aantal dieren dat je per vierkante meter mag houden wordt wel steeds groter, maar het houd de groei van de wereldbevolking bij lange niet bij. In onze toekomst zullen ongedierten zonder twijfel een belangrijk onderdeel gaan vormen van ons dieet. Iedere dag vis of vlees zal alleen weggelegd zijn voor de allerrijkste.
Alex en ik zijn alvast aan het wennen. Al natural smaakt zo’n gedroogde rups helemaal niet slecht, maar ongetwijfeld smaakt het nog beter als we een goed receptje ervan maken. Het meest opvallende was nog dat Alex totaal geen moeite had met het eten van een aantal rupsjes.
Una cerveza por favor. Dat hoor je vaak in Spanje. Een biertje is een cerveza en het vragen om een biertje is een van de eerste zinnen die ik onder de knie had.
Maar… binnenkort heb ik deze zin niet meer nodig. We gaan ons eigen bier brouwen. Met een zelf-brouw-set hebben we als het goed is over een paar weken zelfgemaakt bier. Met een flink pak natuurlijke bier-ingrediënten, twee enorme tonnen, en nog flink wat spul gaan we kijken of er een lekkere gele pint gemaakt kan worden.
We moeten nog wel even nadenken over een naam voor ons bier. Heeft iemand nog een suggestie?
