Ik had nog nooit gehoord van een pitanga (Eugenia uniflora), maar blijkbaar is het een soort van fruit. In de botanische tuin van Gran Canaria staan er een paar en toevallig dragen ze nu fruit.
Toevallig vielen er een aantal van de struik toen ik er langs liep, zo in mijn zak!
Een pitanga is een klein rond fruitje, van rond de 2 cm. Binnenin zit een flink grote pit. De smaak is lekker pittig zoet. Smaakt lekker en de smaak is een soort van mix van een braam en een framboos.
Uit verder onderzoek op de spaanse wiki pagina blijkt het fruitje rijk aan vitamine a, fosfor, calcium en ijzer. De bladeren van de plant kunnen gebruikt worden om een thee te maken.
Een nieuw project. Het is hier gedurende het hele jaar een klimaat dat geschikt is voor een flink aantal planten. Mijn nieuwe project is een pinda plant. Normaal gesproken zijn pinda’s alleen geroosterd, of met zout, of gesuikerd, of gemalen te krijgen.
Stap een is het pellen van een rauwe pinda. Dit gaat op exact dezelfde manier als een geroosterde pinda. Het vreemde is dat de pinda’s er exact hetzelfde uitzien, alleen ruiken ze iets anders. Na het pellen van de rauwe pinda kan je de pinda’s inclusief bruine velletje in het aarde stoppen en wat bewateren. Mijn pinda had binnen 3 dagen een wortel.
Vaak hoor je verhalen dat je beter niet kan verdwalen in een haven, omdat er ongure personen zich ophouden, of omdat er sprake is van zware objecten die op je kunnen vallen. 
Geregeld neem ik een kijkje in mijn 
Dit bordje kwam ik tegen in de jachthaven nabij ons huis. Blijkbaar toiletten voor als je echt moet. De afbeelding klopt ook wel, want als je in de buurt van al dat water moet, dan moet je! En bij hoge nood kan je niet anders dan je benen in een rare houding plaatsen.
Ondanks mijn 