Een jaar geleden had Ana een cadeau gekregen. Een zelf gekweekte avocado van haar bazin. Deze avocado was bijzonder groot (bijna de omvang van een meloen, dus zeker 4 keer zo groot als een avocado van de supermarkt) en ook bijzonder lekker. Nadat we de avocado opgegeten hadden heb ik pit geclaimd en in de aarde gestopt en nu, een jaartje later, hebben we een semi avocado boom op ons balkon staan.

Ik heb een beetje rond gezocht, en het is een beetje een rare plant. Blijkbaar kan de boom na 3 of 4 jaar een vrucht dragen, maar hiervoor is een mannetjes en een vrouwtjes boom nodig. Het rare is echter dat dezelfde boom ‘s ochtends een vrouwtje kan zijn en ‘s middags een mannetje, of visa versa.

Ook vreemd is dat een Avocado eigenlijk had moeten uitsterven omdat de plant van oudsher afhankelijk was van dinosauriërs die voor de verspreiding van de zaden zorgde. Omdat er nu geen dieren meer bestaan die de vruchten in zijn geheel kunnen opeten, is het niet meer mogelijk voor de plant om op andere plekken te komen, met als natuurlijk gevolg dat de plant langzaam zou uitsterven. Dankzij de mensheid is dit echter voorkomen. Toch leuk dat we ook eens zorgen dat iets niet uitsterft, omdat je meestal het omgekeerde hoort.