Mijn eerste dag was een rare, maar misschien is dit wel typisch spaans. Gisteren arriveerde ik netjes rond 08:40 en trof een gesloten deur aan. Ai. Na een minuut of twintig wachten verscheen mijn eerste collega, voor wie mijn komst als een donder bij heldere hemel kwam. Na wat koffie werd er een telefoontje gepleegt en bleek ik toch op de juiste plek op de juiste tijd te zijn.

Maar helaas. Er was helemaal niks geregeld. Geen plannen, geen contracten, geen software, geen hardware, helemaal niks. Nou ja, het gevolg is dat ik volgende week vrij heb, en dat met mijn komst gaat voorbereiden. Ik ben benieuwd wat ik dan de week erna aantref.

Oei, morgen is het zo ver. Dan is mijn eerste werkdag en ik ben bijzonder benieuwd. Ik heb geen idee wat me te wachten staat. Ik weet alleen ongeveer de uren dat ik werkzaam behoor te zijn, van 8:30 tot 19:00. Zo, dat zijn nogeens tijden. Maar ik moet dan wel vertellen dat er een lunchpauze bijzit van 2 (ja, twee!!) uur, en dat er op vrijdag slechts een halva dag gewerkt wordt. Nou ja, morgen weet ik meer.

Jawel! Ik heb werk!!!

Vandaag had ik een opvolgend sollicitatiegesprek wat ik eigenlijk vorige week had moeten hebben en eigenlijk de week daarvoor al, maar afspraken zijn flexibel in Spanje. Vandaag was het eindelijk zover en ik had een gesprek met de baas van de baas… en vanaf heden ben ik projectlid cq. ontwikkelaar van een webapplicatie die moet interfacen met diverse andere applicaties. Tsja, als ik het zelf maar begrijp.

Ik ben blij ende content met mijn nieuwe/eerste baan in Spanje. Mijn schijnbaar eeuwige vakantie is weer even voorbij en de komende 6 maanden zit ik onder de pannen.