Claudia Melchers, de dochter van een rijk persoon was ontvoerd en is inmiddels weer vrij. Tsja, shit happens… Maar toch heb ik ‘de zaak’ gevolgd met meer dan normale interesse.

Sinds het lezen van het boek van Peter R. over de ontvoering van Alfred Heineken vind ik het allemaal bijzonder interessant. Hoe hebben ze het losgeld aangepakt.. waarom was Claudia nog steeds in Amsterdam.. hoe kan het dat ze zo snel is gevonden.. is er überhaupt losgeld betaald.. etc. etc. Aarghhhh!. Ik kan niet wachten op de uitgebreide analyse van de ontvoering die ongetwijfeld gaat komen.

Oh, het Peter R. boek is ook zijn eigen leven gaan leiden. Deze wordt gecirculeerd, dus misschien kom je ‘m ooit tegen! Mijn naam staat bij alle andere lezers op de kaft, dus laat het weten als het boek je pad kruist!

Pfff, net terug uit Madrid en gelijk al weer een stukje souvenir kwijt :-(. In het boek ‘Reaper Man’, met de brute quote ‘Death is not like going to sleep, it is like waking up’, had ik netjes in de kaft en op de blaadjes mijn avonturen geschreven en lijsten gemaakt met de geleerde Spaanse woorden en gewoonten.. en dat boek ligt nu dus nog in het vliegtuig :-(.

Nou ja, morgen meer, eerst slapen.

Sinds een week of twee ben ik bezig met het leven van een Peter R. boek. Het gaat over de ontvoering van alfred heineken en ik moet eerlijk bekennen dat ik het tegen al mijn verwachtingen in een bijzonder goed boek vind!

Het meest verbaast was ik nog over het feit dat ik bijna een gehele nacht heb wakker gelegen, omdat ik me werkelijk verrot moest lachen. Ik kan het dan ook niet laten dat stukje hier nog eens te herhalen…

Op het moment dat het bandje afgelopen was en ik er vanuit ging dat Boellaard de verbinding zou verbreken, hoorde ik hem tot mijn verbijstering met zijn zware stem ineens in de hoorn zeggen: ‘Band!‘ Daarna hing hij pas op. Ik keek hem verwijtend aan: ‘Wat flik jij nou idioot, wat hadden we nou afgesproken? Hier kunnen ze je op pakken man.’

Na het lezen van dit stukje was ik even verbaasd.. Na twee jaar voorbereiding maak je niet zo’n rare opmerking, en waarom roept iemand in godsnaam ‘Band!‘ door de telefoon… Het briljante idee was juist dat ze de ontvoerde persoon een verhaaltje hadden laten inspreken, om zelf hun stemmen niet prijs te geven.

Maar de hilarische reden volgde al snel in de volgende paragraaf..

De Poes hief verontschuldigend zijn handen op: ‘Ja sorry Cor, maar dat mens zat er steeds tussendoor te zeiken.’ En de stem van de vrouwpersoon imiterend, piepte Boellaard: ‘Bent u daar nog. Bent u daar nog. Bent u daar in levende lijve, zegt u iets tegen mij.’ Om aan te geven dat er niet tussendoor gesproken kon worden had hij daarom aangegeven dat het om een bandopname ging.

Misschien moet je het hele boek lezen om het leuk te vinden, maar dat kan ik zeker adviseren.