Het lijkt er op dat ik toch binnenkort een echte Canariër ga worden. Ik ga een weekje surfles nemen. Lekker op een plank leggen in de oceaan, wachten op een golf en dan gaan! Volgens mij gaat mij het wel bevallen. Ik heb er in ieder geval zin in.
Volgens de geruchten is het een beetje als snowboarden, dus wellicht kan ik terugvallen op de training die ik Tjechie en Frankrijk heb genoten. Dinsdag is mijn eerste les. Twee uurtjes direct na mijn werk.
Mijn muzikale voorkeur is vaak onderwerp van discussie en ridiculisatie. Ik mag graag luisteren naar wat trance en blijkbaar wordt dit regelmatig (in mijn optiek onterecht) geassocieerd met pubers en drugsgebruikers. Ik ben echter op het moment echter van beide.
Ik heb nu een nieuw muziek genre ontdekt hier in het warme Spanje, Reggaeton. Wat begon als een cd-tje gevonden bij de locale chino (internetboer) is uitgemond tot een heuse muzikale voorkeur. Wederom ben ik de enige in mijn omgeving die van dit genre kan genieten, maarja, daar was ik inmiddels aan gewend.
Ana komt uit Madrid. Dit schept een band met andere madrilenias en dus heeft Ana hier in Las Palmas een andere meid uit Madrid leren kennen. Deze meid is inmiddels onze vriend(in) hier op het eiland. Laatst had ze een duikcursus gevolgd en om meer mensen hier op het eiland te leren kennen nodigde ze ons afgelopen vrijdag uit voor een na-duik borrel. Uiteraard gezellig!
Maar nu het vreemde aan dit verhaal. Na de na-duik borrel waren we gezellig met z’n allen wat wezen eten bij een typisch Spaans restaurantje. Een van de duik cursisten was een Canariër dus hij wist de beste plekjes te vinden. We praten over van alles en nog wat en zo ook over mijn ex-baantje en de sollicitatie bezigheden die ik sindsdien allemaal heb uitgevoerd.
Blijkt de persoon in kwestie gewerkt te hebben bij een bedrijf waar ik gesolliciteerd had. Hij zou wel even bellen. Nou, dat werkte. Vanochtend belde ze me op om te melden dat ze nog een gesprek met me wilde. Het resultaat: morgen kan ik beginnen en ik ben weer een loonslaaf. Dit keer gelukkig allemaal legaal en ook nog eens leuk werk. Lekker ontwikkelen, apache, php, mysql, rubyonrails, etc. Hoera!
Helaas was mijn carrière op Gran Canaria geen lang leven beschoren. Na drie maandjes ben ik weer op zoek naar iets om me van de straat te houden.
Ook ik moet eraan geloven. Mijn brain moet getraind worden, omdat ie nu in een erg bouwvallige staat verkeerd.
Vorige week was ik begonnen, en mijn hersen-leeftijd werd berekend als zijnde rond de 90. Nu, maar een paar trainingen zit ik al rond de 30. Das op zich goed, want de best haalbare hersen-leeftijd schijnt rond de 20 te zijn.
Alleen de snelheid van vooruitgang baart me toch een beetje zorgen. Als ik binnen een week mijn hersenen 60 jaar jonger kan krijgen, is dit spelletje dan echt wel bevorderlijk, of is het gewoon een nieuw trucje dat iedere aap kan doorkrijgen als ie het een paar keer probeert. En is misschien het hersen-leeftijd aspect alleen een (zeer goed gevonden) verkoop argument?
Jawel, een week geleden liep ik in het holst van de ochtend naar de boeken winkel. Op zoek naar de nieuwe en laatste Harry Potter. Helaas was de boekwinkel dicht.
Ne enige tijd zoeken toch een winkel gevonden waar de de potter’s verkochten en gelijk gekocht natuurlijk. Het verhaal leest als een trein, en het is lastig om het boek naast je neer te leggen. Uiteraard was ik nieuwsgierig naar wie er allemaal dood zouden gaan (behalve natuurlijk de bad-guy). Een erg leuke finale in ieder geval!
Werk heb ik, maar een contract nog (steeds) niet. En dat terwijl ik nu al bijna drie weken aan de slag ben.
Misschien typisch Spaans… Blijkbaar zijn er problemen met het bedrijf dat gevestigd moet worden in Gran Canaria. Nog zo’n 4 of 5 weken hoor ik net van de op bezoek zijnde baas, maar in Spanje duren 4 of 5 weken vaak enkele maanden.
Maar ja, hoe zit het dan in de tussentijd. Zonder contract werken is niet de meest prettige situatie die ik me kan voorstellen. Ongetwijfeld levert dat problemen op met verzekeringen, belastingen en ik weet niet wat voor Spaanse overheidsinstellingen. Ik weet het niet, en hier weet met het ook niet.
Vragen dan maar, maar het Sabem gevoel begint wel weer te jeuken, en stond Sabem niet voor het Spaanse woord kennis… de relatie met Spanje en mijn oude baan begint langzaam maar zeker steeds duidelijker te worden.
Op zoek naar de klant. Vandaag zijn er 300000 mailtjes verstuurd naar Nederland en Belgie. De reacties kregen wij hier te verwerken.
De resultaten:
· 1580 mensen zijn op vakantie
· 10-tallen spamchecks
· 10-tallen emails met daarin een vermelding van het nieuwe emailadres, of verwijzingen naar email adressen van collega’s
· 10 mensen willen van de lijst met mailadressen af
· 3 mensen belde om geen spam meer te ontvangen
· 5 (!) aanvragen voor een offerte
Jawel, 5 bedrijven reageerde echt op de spam en vroegen een vertaling aan. Onvoorstelbaar maar waar, en dat op de eerste dag. Het spammen werkt dus blijkbaar echt!
Tsja, wat zal ik zeggen. Ik ben lekker aan het werk in een geairconditioned gebouw. Ik krijg niet al te veel betaalt, maar hier in de canarische eilanden kan je denk ik niet al te kritisch zijn. Ik ben in ieder geval van de straat. Alleen die 3 uur per dag dat ik onderweg/in de bus ben is nog een minpuntje. Straks lekker naar strand het einde van de week vieren :).
