Every morning I take the metro towards the center of Madrid. The metro line closed to my home is ‘Puera del Sur’ (the dark blue line on the lower left). I walk from my home to the metro in 10 minutes. First I travel by metro to ‘Plaza de España’ and there I change to the yellow line towards ‘Sol’. From ‘Sol’ I walk in 5 minutes to my school.

The metro lines in Madrid are pretty good. Every 3 minutes a new metro starts the line. The distance between stops are also around 3 minutes and a change to another line is also 3 minutes.

How many time do I travel every morning and how many metros do I encounter during my trip? (click on the small metro map for a big version)

Life in Spain is really relaxed. Eating and drinking is very important and things are just very very laid back. Meetings that are planned on some fixed hour are always flexible. People showing up half an hour or en entire hour late is more common than people arriving on time.

I like the lifestyle. The only weird thing is that sometimes I feel like I don’t belong here in Spain, and I’m living a weird version of the Spanish life. Everyone speaks a strange language, has different customs and sometimes my world just feels different. I am no longer a tourist but I’m definitely not a Spaniard. It leaves me with a strange feeling.

I look forward to visiting Holland again soon. Afterwards we’ll just have to see and I’ll try and find some work in Spain. It’s going to be an interesting adventure.

Still two more weeks of classes and then I plan to visit Holland for 9 days. I’m looking forward to this visit!!

Having drinks, climbing, rafting?!, visiting family, visiting friends, arranging things, doing some Spanish cooking (Paella and Tortilla), etc. etc. Huuuh!

Yesterday we were forced to enjoy an entire day of rain. It started the day before yesterday with some very light showers but yesterday the weather made a turn for the worse, and it just rained and kept raining the entire day. No a very nice situation if you only own shirts and don’t even have a coat, let alone an umbrella or a rain coat.

The Spanish people seemed happy though. Not because of the traffic jams, or the water flowing in all the streets, but they were happy with seeing water again after such a long time. Their water supplied had almost been empty.
I hope the drought will return and I’ll be able to enjoy the sun again soon.

It started out a normal day. We were in the class and were devided in three groups of two persons. The assignment was to make a description of an invention without naming the invention, and the other groups had to discuss and guess the topic. Me and Mark described a very easy to guess invention:

Nacio en el primero siglo, para substituar el cambiar el producto, por example, cambiar vaca con oveja es muy dificiel., pero este invention mejor cambiar pero creao el ladron.
El inventor es une incognito, pero muy muy rico. El creation es substituyo muy rapido con plastic en estos tiempas.

Everybody could easily guess it was ‘dinero’ we were describing.

But later in the class it happened…

The teacher we have does not speak english and is sometimes a little bit disappointed about our level of spanish. Sometimes we discuss things in english to clarify. During an outbreak of frustration it happened. The teacher selected Mark, and explained he never spoke spanish in the class and called him a vaca. Luckely the word vaca was a word we used in our little text, so we could understand perfectly.

Well, it was very funny and it was good that the lesson was almost finished because I laughed a lot.

In Nederland was Big Brother na de eerste serie al niet meer interessant. Erger nog, na de eerste serie vond ik er geen reet meer aan. In spanje is het hetzelfde. Ook hier zijn ze bezig met de 1000ste serie Big Brother en ook hier weten ze niet meer hoe gek ze het moeten maken om kijkers te trekken.

Toch was de eerste aflevering van Gran Hermano wel grappig. Niet vanwege de kleurrijke mensen, niet vanwege de inventive indeling van het huis, niet vanwege de te verwachten boeiende gesprekken, maar vanwege een kleine torro (stier).

Mijn vorige ervaring met stieren was bijzonder teleurstellend. De arme stieren werden afgeslacht, maar de Gran Hermano stier was daarentegen een verademing. Het idee: De sleutel voor elk van de bewoners ligt op een paaltje in een arena. Iedere bewonen moet (een voor een) een sleutel bemachtigen door door de arena te rennen en snel een sleutel te pakken en te maken dat ze wegkomen. De kleine stier loopt ondertussen door de arena.

De eerste bewoner was gelijk de beste. Ze sprong in de arena en de kleine stier peerde hem als de gesmeerde bliksen. De bewoner verloor door de wegsprintende stier haar angst en liep rustig naar de sleutels. Maar toen gebeurde het. De stier realiseerde zich zijn eigen natuur, liep eerst uit zijn hoekje, en zette het toen op een sprint. Kop en horens gericht op de bewoner, die plots wordt geconfronteerd met een wild dier. De medewerkers van Gran Hermano zijn eerder in slaap gesukkeld, en zijn dus nu te laat om de bewoner te redden, en de bewoner weet maar net het vage lijf te redden. 1 – 0 voor de stier.

Het was een leuke traditie om te zien. Afgelopen weekend was ik in Guadalajara met Ana en een groot aantal van haar vrienden. Lekker een weekendje in een huisje in de bossen. Lekker oud Spaans eten en oude Spaanse tradities (zie titel) meemaken en ook nog eens een leuk verhaal.

We vertrekken vrijdag avond. Ik, Ana en Piedad. Piedad rijdt want we gaan met haar auto. Ana is de navigator. Ik zit voor spek en bonen achterin. In het begin gaat het allemaal heel goed. We verlaten Madrid zonder problemen en cruisen richting de bestemming. Maar maar dan, zo’n 40km voor de bestemming gaat het fout. Er was perfect gereden en perfect genavigeerd, maar niemand lette op het brandstof niveau, dus de tank was kurkdroog. Ai!

In het gehucht waar we op dat moment waren was geen tankstation en het dicht bijzijnde tankstation dat nog open was was ongeveer 45 km ver weg. Telefoons werkte niet dus hadden we een probleem. Uiteindelijk zijn we toch gered door flink wat bemiddeling door Ana en hebben we een lift kunnen regelen van de mensen die reeds in de vakantiebungalow zaten.

De meeste mensen zijn tegen en op zich is dit ook goed te begrijpen, maar ik wilde het toch graag zelf zien. Een gevecht tussen mens en dier, waarbij beide flinke risico’s lopen. Als de oude Romeinen ervan kunnen genieten, en de Spanjaarden ook, dan moet het toch wat zijn. Maar helaas, het stierengevecht dat ik heb bijgewoond was niet bijster spectaculair. Erger nog, er waren 6 stieren die het tijdelijke voor het eeuwige inruilde, maar alleen op een manier die totaal niet spectaculair of vermakelijk was.

De stappen waren als volgt:

1. De stier loopt het veld in en wordt een beetje gedold door een man of 6.
2. Er komen twee gepantserde paarden de arena op, beide met een flinke speer.
3. De speer wordt in de rug van de stier geprikt, en de stier begint aardig te bloeden.
4. Er worden drie keer twee dolken in de rug van de stier geprikt door langs rennende mannetjes
5. De stier wordt uitgeput door de matador met een rode lap
6. De uitgeputte stier krijgt van de matador een dolk in zijn rug en is dood… Tenminste, als de dolk juist gestoken wordt is de stier dood. Ik alle gevallen die ik mocht getuigen ging dit fout met als resultaat een bloed kotsende stier en nog meer dolkprikken in zijn rug. Uiteindelijk ging de stier altijd wel dood.
7. De matador loopt een rondje door de arena en neemt zijn applaus in ontvangst

Tsja, het is een traditie. De stier heeft ongetwijfeld een goed leven gehad maar toch denk ik er het mijne van. Voor mij geen stierengevechten meer.