Milaan was hartstikke leuk. Na aankomst op vliegveld Malpensa bleek direct uit de hoeveelheid sneeuw dat ik me had verkeken op de temperatuur. Ik had verwacht dat het zeker warmer zou zijn dan in Nederland, maar dit was een verkeerde inschatting.
Hierna bleek Milaan niet alleen de mode stad van de wereld te zijn, maar ook nog eens de meest aan onderhoud onderhevige stad. Alle hoofdattracties waren omringt door stellages en er werd blijkbaar flink gewerkt. Het gevolg: er was bijzonder weinig nog zichtbaar. Verder waren kou en regen niet echt bevorderlijk voor het vakantie gevoel.
De pizza, cappuccino, tiramisu en andere lekkernijen maakte dit echter meer dan goed. Ook het totale gebrek aan kennis van de Engelse taal is goed voor het idee niet meer thuis te zijn. (fotos)
Het enige echt jammere was op de terugweg..Het is altijd jammer als een vakantietje ten einde loopt, maar dit keer was het erger. Eerst ruim op tijd ingecheckt bij de business class balie van Alitalia :-p. Toen wachten en wachten… zelfs wachten tot ver na de tijd dat we al in de lucht hadden moeten zitten. Hierna begon het boarden eindelijk.. echter blijkbaar was mijn stoel twee keer vergeven. Pffffff! Hierna bleek onduidelijk of we twee passagiers/bagages miste en bleek mijn stoel wel naar achter te kunnen, maar niet naar voor. Argh.
Uiteindelijk gelukkig wel aangekomen in Schiphol, alwaar het flink regende en het normale leven weer kon beginnen.
Heb je nog foto’s gemaakt van de stellages? :P
Dat is denk ik het risico van laat in het jaar op vakantie gaan.
Dit is hem; de meest imposante grote kerk in Milano; de Duomo… Gelukkig zag ie er van binnen nog steeds ERG indrukwekkend uit. Je zou er spontaan van gaan geloven, want zoiets als dit kan bijna niet door mensen gemaakt zijn.
Berg, ik zie dat je Anna het typische borrel genoootschap groet heb geleerd. Nu moet ze hem nog in de praktijk gaan toepassen
Bwaaaaahhhhhhh!
HEeey leuke foto :P