Ik begon met de oude iPhone 4 (2013) van mijn broer, daarna stapte ik over naar mijn eerste ‘budget’ versie, de SE (2016). Hierna een iets nieuwere budget versie, een SE uit 2020. Nu 5 jaar later is de batterij een stuk sneller leeg. Ik red het net een paar uur als ik bijvoorbeeld de navigatie gebruik. Tijd voor een upgrade, en ik heb er lang over nagedacht, maar ik doe het toch. Ik ga van het budget model naar de top of de line.

Tijdens de presentatie van de nieuwe iPhone 17 pro viel me direct al weer een paar dingen op. Als eerste is hij niet beschikbaar in zwart. Vreemd, en jammer want dit had mijn voorkeur geweest. Nu ga ik maar voor wit, hopende dat dit als voordeel heeft dat het toestel in de zon iets minder snel opwarmt. Ook viel me op dat voor fotografie er nu een vierkante sensor gebruikt wordt. Het voordeel was dat je dan zowel voor vertikale als horizontale fotos het niet uit maakt hoe je het toestel vasthoudt. Tsja, het klonk alsof er nu dus altijd een deel van het beeld onbeschikbaar is. De lenzen voor de cameras steken uit, dus ik kan de telefoon niet mooi plat op mijn buro leggen… ook jammer, en als laatste, niet onverwacht, is het toestel verschrikkelijk duur.

Heb ik het echt nodig? Nee, natuurlijk niet. Is het geldverspilling? Waarschijnlijk wel. Ik wilde een keer wat goeds uitproberen, en deze telefoon is een van de beste op de markt. Ik ben benieuwd of ik hier even snel aan wen als mijn eerste overstap naar een smartphone jaren geleden.