Huuuuuuuuhhhhh, gistermiddag dus van de Euromast ab-ge-seilt. De helden waren Ammer, Hugo, Herman, Ammer’s ma, Gita en ik. Als ondersteunend team waren ook aanwezig Marie-j, Mark, Bar, Bolle, en Ammer’s pa.

Ondanks dat het extreem fokking koud was op die euromast was het abseilen toch erg leuk, en had je er totaal geen last van het slechte weer. Het vreemdste vond ik wel dat je de eerste helft van het abseilen echt moeite moest doen om het (dubbele)touw door die 8 heen te raggen, en dat je zonder spierkracht dus echt geen centimeter omlaag zou kunnen komen. Ik heb trouwens nog even nagerekend wat de afdalingstijden waren, en ik moest concluderen dat ik ‘by far’ als eerste beneden was :-p (mede gefaciliteerd doordat ik als een van de eerste richting beneden ging).

Verder was het een goeie dag, wat nog extra onderstreept werd doordat ik met mijn auto en met piepende banden net niet in de achterkant van Ammer’s kar parkeerde :-p