Kartonnen vliegtuigje – Theorie en praktijk

Dankzij het inrichten van ons nieuwe huis met flink wat meubels en spullen hadden we beschikking over heel veel karton. Allemaal verpakkings materiaal waar we weinig mee konden. Recyclen en meer niet. Maar we hebben toch een leukere bestemming gevonden voor al dat karton. Vliegtuigen. Met een beetje knippen en plakken kom je al snel een heel eind. Dit heb je nodig:

  • Karton, plakband, schaar

En dit moet je maken:

  • Grote vleugel, romp, kleine vleugel.

Theorie

Voor de vleugel geldt dat deze het beste werkt als de afstand/oppervlakte aan de bovenkant groter is dan de afstand/oppervlakte aan de onderkant. Hierdoor zuigt de lucht als het ware de vleugel naar boven.
bovenkant: (afstand = 3 omhoog + 20 horizontaal + 3 omlaag)

   _---__
 _/      '-----___
/                 -,

onderkant: (afstand = 20 horizontaal)

'--_______---------'

Aan de bovenkant van de vleugel moet de lucht een iets groter stukje afleggen, want de lucht moet helemaal omhoog, en daarna weer naar beneden. Doordat de lucht bovenop sneller moet bewegen zal de vleugel een heel klein beetje omhoog gezogen worden. Dit zorgt ervoor de de lucht onder de vleugel ook ietsje sneller moet bewegen. Met karton is dit lastig voor elkaar te krijgen, maar misschien kunnen we het met plakband een beetje proberen.

In deze tekening is de afstand bovenop de vleugel 26, en onderop 20. Als de vleugel dan drie omhoog getrokken wordt is de afstand boven en beneden allebei 23. Dit zorgt ervoor dat de vleugel (en het vliegtuig) iets langer in de lucht blijft.

De vleugel is super belangrijk, want deze zorgt ervoor dat de boel ietsje langer in de lucht blijft. De romp is alleen van belang om de boel bij elkaar te houden. De romp moet dus sterk zijn, maar ook licht. Als de romp te zwaar is valt het vliegtuig snel uit de lucht. Als het geheel trouwens te weinig weegt heb je wel weer het gevaar dat je vliegtuig weg waait. Ook niet goed. Ik heb gekozen voor een driehoekige romp met de punt naar beneden, zodat de vleugel makkelijk op de romp geplakt kan worden. Door de driehoekige vorm is de romp ook een stuk steviger dan een plat stuk karton.

-----__-----
     \/

De staart wordt vaak gebruikt om te sturen. Als de staart naar rechts buigt duwt de lucht de achterkant een beetje naar links, waardoor het hele vliegtuig rechtsaf gaat.

Van boven gezien:
(aan het einde: 1 naar rechts)

 _______|    |_______-'
(_______      _______-'
        |    |

(aan het einde: rechtdoor)

De lucht moet aan het einde aan de rechterkant van het vliegtuig 1 stukje naar rechts, en moet dus iets harder bewegen. Aan de linkerkant kan de rucht zonder vertraging rechtdoor. Als compensatie en om de boel gelijk te trekken zal de achterkant een halve afstand naar links bewegen zodat de lucht aan allebei de kanten exact even snel kan gaan.

Voor een kartonnen vliegtuig is dit een beetje lastig, dus laten we het sturen maar even achterwegen. De staart heeft ook een klein vleugeltje, zodat het vliegtuig makkelijker horizontaal blijft liggen. Om goed horizontaal te blijven vliegen is het wenselijk dat het zwaartepunt van het vliegtuig ongeveer op de plek van de vleugels licht. Dit kan je testen door het toestel op de vinger te balanceren. Leg het toestel op de plek waar de vluegels zitten op je vinger, als het vliegtuid voorover valt moet de voorkant wat korter. Valt het vliegtuig achterover, dan moet de voorkant wat langen of zwaarder gemaakt worden.

 _______|    |_______/\
(_______  ()  _______ |
        | () |       \/

Praktijk

Na het bouwen kwam de test. In het park gooide we het vliegtuigje in een zacht briesje. Het toestel stortte direct neer en tijdens de crash brak de vleugel af. Einde van onze eerste testvlucht. Volgende keer moeten we de vleugel niet alleen met een plakbandje vastmaken, maar misschien moeten we de boel lijmen.

Nou ja, we hebben in ieder geval flink wat kunnen knutselen, en we weten nu dat er nog flink wat verbeterd kan worden in ons ontwerp.

2021 – Een nieuw jaar, nieuwe kansen

Het nieuwe jaar 2021 is erg rustig begonnen. Dit nieuwe jaar begon voor de verandering niet met een feest, geen vuurwerk, en geen samenkomingen. We zitten nog steeds in een wereldwijde pandemie, en ookal lijkt er nu een vacijn te zijn, gaat het zeker nog wel even duren voordat iedereen dit vacijn ook krijgt. Later we hopen dat we de volgende jaarwisseling weer ‘normaal’ kunnen vieren.

Het afgelopen jaar was voor Alex niet zo best. Twee keer een arm gebroken en in totaal bijna een half jaar bezig geweest om weer te genezen. Alex is enorm fysiek ingestelt, hij rent en springt en zit zelden stil. Hij kon al op zijn handen lopen, en een van zijn favoriete youtubers is een jongen die parcour-training geeft. Twee gebroken armen zijn lastig als je zo bewegelijk bent, en voor ons ouders is het een beetje beangstigend zo af en toe. Als Alex weer op zijn handen staan, met zijn arm net uit het gips weet ik niet hoe ik mezelf moet voelen. Blij omdat hij blijkbaar weer vertrouwen heeft, of bang omdat je nooit weet wat er gaat gebeuren.

Op school gaat Alex supergoed. Hij haalt hele goede resultaten. Naar zijn normale school gaat hij ook naar muziekles waar hij een van de toppers is, en hij heeft extra engels. Bij engels is hij ook een van de beste leerlingen. Huiswerk maken is wel vaak een discussie, want daar heeft Alex vaak weinig zin in, maar voor de rest zijn we super trots op hem.

Alan gaat ook erg goed op school. Hij is al aan het schrijven en lezen. Het iedere dag oefenen is ook voor Alan lastig. Dit moet hij duidelijk nog leren, maar goed, hij is nog klein, dus we hebben alle vertrouwen in hem. Alan is ook begonnen met muziek. Hij zit in een klein klasje, en Alan is ook een van de toppers.

Samen gaat het soms goed, maar soms is het een beetje te druk allemaal. Alex vind het leuk om heel veel energie in hun spel te steken. Rennen en springen. Over de bank, de tafels, overal overheen en onderdoor, met als gevolg dat er vaak wat kapot gaat of er iemand verwond raakt. Voor Ana en ik zijn dit heel vermoeiende situaties, maar het is lastig om hier echt goed op te reageren. Meestal eindigd hun speeltijd met een huilende Alan. Als er echt flinke pijn is bij een van de broers, dan heeft dat direct gevolg op de andere. Als Alex valt en een beetje bloed dan huilt ook Alan. Als Alan huilt omdat ie zijn hoofd stoot, dan huilt Alex mee. Soms huilt degene die de schade alleen ziet, en niet ervaart meer als het ‘slachtoffer’.

Met de rest van de familie gaat het ook wel aardig. Ik ben al verhuist naar ons nieuwe appartement, en Ana en de kinderen staan op het punt om ook over te gaan.